Merhabalar, ben Duygu. Kubilay’ın diğer yarısı, İki Psikolog’un tamamlayıcı üyesiyim. Okul hayatım boyunca istediğim mesleği pek de tahmin etmediğim bir yerde yapıyorum ve buna genelde aldığım tepkinin aksine (nasıl yapıyorsun, zor değil mi vb.) farklı tecrübeler edinebileceğim bir alan olarak bakıyorum. Hikâyeye biraz daha geriden başlarsam liseden mezun olduktan sonra Ankara Üniversitesi’ni kazandım ve üniversite eğitimim için Ankara’ya taşındım ve o ‘gri’ şehir bende anlamlandı. Çok isteyerek girdiğim Psikoloji bölümünü, kendimi geliştirecek şeylerin peşinde koşarak bitirdim. Bu dönemde fazla koşmuş olmalıyım ki ailemin de büyük desteği ile dünyanın farklı yerlerine gitme fırsatı buldum. Yeri geldiğinde tek, yeri geldiğinde plansız, yakın arkadaşlarımla, hayat arkadaşımla, annemle, ailemle.. 

 

     Mezun olduktan sonra da farklı farklı yerlerde psikolog olarak çalıştım. Kreşte çocuklarla, ergenlerle, şiddet mağdurlarıyla, şiddet uygulayanlarla.. Her danışan farklı bir hikaye ve bana bambaşka renkler kattığını hissediyorum. Alanda hala yeni olsam da birkaç yıl geriye baktığımda gerçekten mesleki olarak iyi niyetle yaptığım ama şimdi yapmasam da olurmuş dediğim şeyleri düşününce yüzümde tebessüm oluşuyor. Sanırım bu, ‘olgun’ halimden ‘toy’ halime baktığımda hissettiğim sevecenlik ve bu his gerçekten keyifli. 

                                                                                             

     Temel olarak, hayatta en çok ne yapmaktan hoşlanırsın diyecek olursanız, buna cevabım tecrübe edinmek ve seyahat olur. 

 

     Hayatta hoşlandığın şeyleri yapmak ve bunu paylaşmak. Bence güzel fikir!

​